Welk een wonder wijst de weg
Naar een nieuwe nacht
Terwijl ik zonder zegen zeg
Ik zou zwemmen in jou pracht
---
Als ik niet mij zou zijn, dan was ik vast een ander
Dan zou ik zijn in wie ik wil dat ik verander
Eventjes naar oude ik t'rugkijken
En dan heel hard schreeuwen:
'Man, loop niet te zeiken!'
---
In het midden van het zuiden
Leeft een noordelijk bestaan
Met de meest lieflijke geluiden
Die alleen mijn hart verstaan
---
Al lijkt het nog zo'n lange dag
Al lijkt een uur wel elf
Er is iets wat jij weten mag
De nacht komt vanzelf
---
Waar ik ben, is waar dromen leven,
Waar alles één is en nooit maar even,
Waar tijd een vaag concept is gebleven,
Waar gedachten vrijelijk rond kunnen zweven.
Waar ik leef, is waar ik altijd te laat ben,
Waar jij mij niet en ik niet jou ken,
Waar ik altijd mezelf voorbij ren,
Waar het is van ik en hen.
Hoe ik wil zijn, is ongehoord vrij,
Met dromen, zo tijdeloos, voor jou en mij,
En helemaal af zijn, maar toch zacht als klei,
Zodat ik écht leef, met jou ... heel dichtbij.
---
Ik ben heel veel mensen
En toch ben ik geeneen
Ik heb heel veel levens
Waarin ik ooit wel eens verdween
Ik zou je willen zeggen
Dat jij niet weet wie ik ben
Zoveel uit te leggen
Ik wou dat ik je beter ken
Want een leven is een leven
En die stelt niet heel veel voor
Als ik niet om je mag geven
Een geluk dat ik verloor
Hier ligt de sleutel van mijn ziel
En die geef ik binnenkort
Want hoe vaak ik hier ook viel
Ik hoop dat het weer opstaan wordt
---
Prelude To A Kiss Goodnight
Time moves fast
Goes out of sight
Memories last
Like stars so bright
---
Zin-loos. Ondanks een stortvloed aan zinnen, ben ik zin-loos.
Woorden zonder betekenis. Zinderende onzinnigheden. Van alles een beetje en van heel veel helemaal niets.
Zachte regen zonder zorgen. Zinvol zwijgen zegt zoveel. Achter vandaag ligt weer een morgen. Waarin ik misschien weer zinnig deel.
Zoveel woorden in stromen van zinnen. Zoveel zinnen in een stortvloed van gedachten. Zoveel gedachten in een al veel te volle wereld. Zoveel werelden inéén.
Zin-loos. Zinloos. Zin Loos. Variaties op een thema. Een thema van veel woorden en veel onzinnigheden.
Lekker vaag. Vaag en toch zinnig. Op een eigen manier. Want soms moet je gewoon even zin-loos zijn. Om te stoppen en te voelen en te zien en te dromen en te weten en te denken en te slapen en te zeggen dat je zin-loos, zinloos, zin loos bent.
Weer een zin. Zinvol voor mij en zinloos voor een ander:
Ik ben even zin-loos en soms is dat een beetje nodig.
---
Je bent te mooi om waar te zijn
Toch kijk ik je aan
Ik weet ook wel, de kans is klein
Dat jij mij ooit ziet staan
Gewoon te mooi om waar te zijn
Toch laat ik me gaan
Zinloos, maar wel even fijn
Tot de herinnering zal vergaan
---
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Helemaal voor mezelf. Het is een plek waar alles is zoals het zou moeten zijn. Waar geluk gewoon geluk is. Waar vriendschap gewoon vriendschap is. Waar leven het minst complexe is dat er bestaat. Eenvoud.
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Daar mag ik dan eventjes wonen. Zolang mijn pen in sierlijke halen over het papier glijdt, is het helemaal van mij. Maar na de laatste punt moet ik het toch weer laten gaan. Daarom stel ik het uit en blijf doorschrijven. Tot de kramp in mijn vingers groter is dan de wens om in mijn wereldje te blijven.
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Die zet ik helemaal naar mijn hand. Dat is een mooi gevoel, want de wereld buiten het gelinieerde papier heb ik nooit helemaal begrepen. Zolang ik schrijf ben ik in leven, daarna kruipt de koude realiteit van de dag weer door mijn bloedvaten. Maar nu is het nog eventjes niet zover.
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Waar ik eigenlijk nooit meer weg zou willen. Het is er niet perfect, maar absoluut mooier dan ik gewend ben. En iedereen mag er komen. Niemand staat aan de zijkant en kijkt ernaar. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Die ik nu bijna los moet laten. Even nog, ik ben nog niet helemaal klaar. Ik wil nog veel meer maken. Ik maak een droom die ik altijd bij me kan dragen. Waar ik af en toe in knijp om de geur van die vervlogen plaats te kunnen ruiken. Dan herinner ik me een leven dat ik ooit eens heb gehad.
Ik schrijf een wereld bij elkaar. Ik schrijf een wereld bij elkaar. Ik schrijf een wereld bij elkaar. En ik schrijf tot de laatste. Punt.
---
Nooit gedacht dat ik dit zou voelen
En dat mijn wereld ineens zo mooi kon zijn
Mijn hart zal zeer snel overspoelen
Regelrecht ondergedompeld in zonneschijn
---
Zou je mij missen als ik er morgen niet meer ben?
Zou je over een jaar nog aan mij denken met een zwaar hart?
Zou jij je ooit de vraag stellen hoe het had kunnen zijn?
Zou je liggend in jouw bed, denken aan die ander, liggend in zijn bed?
Zou je me missen als ik er morgen niet meer ben?
Gewoon verdwenen in het niets
Zou je over een jaar nog aan mij denken met een zwaar hart?
Wensen dat je mij nog kende
Zou jij je ooit de vraag stellen hoe het had kunnen zijn?
De waarde van een diepgewortelde vriendschap
Zou je liggend in jou bed, denken aan die ander, liggend in zijn bed?
Die wel aan jou denkt
Zou je me missen als ik er morgen niet meer ben?
En overmorgen ook niet en zelfs niet de dagen daarna
Zou je over een jaar nog aan mij denken met een zwaar hart?
Als de dagen ontelbaar zijn geworden
Zou jij je ooit de vraag stellen hoe het had kunnen zijn?
Als er een dag in het verleden was geweest die net even anders was gelopen
Zou je liggend in jouw bed, denken aan die ander, liggend in zijn bed?
Voor wie de dagen geen betekenis meer hebben
Zou je me missen als ik er morgen niet meer ben of gewoon een leven leiden zonder ooit nog aan mij te denken en gewoon te doen wat je altijd doet en gewoon plezier te maken zoals je altijd al deed? Zou je aan me denken? Zelfs maar een fractie van een seconde? Nee, dat zou je niet. Maar dat geeft niet. Ik denk wel voor ons allebei.
---
We bouwen muren, jij en ik
Meters hoog en rijen dik
Alleen een dak nog en ik stik
En dan verbranden, in de fik
We bouwen muren, ik en jij
Meters hoog aan elke zij
Dat geldt voor jou en ook voor mij
Ingesloten, nooit meer vrij
---
Welkom in het donker
Ik maak echt geen licht
Want daar heb je niets aan
Dan zie je mijn gezicht
Eentje vol met tranen
En ogen met het besef
Mij niet in een droom te wanen
Dit is het leven dat ik tref
---
